Het was koud, maar droog. Met zijn allen hebben we veel graven schoon kunnen maken. Wij gingen gewoon lekker door met het werk van de week ervoor. Binnen een paar minuten was iedereen goed bezig en goede maatjes. Dat hielp de kou weg te jagen. Het was verrassend hoeveel meer bloemetjes in een week waren opgekomen! Steeds meer waren er tekenen van de Lente. Er waren knopjes op de wilde sering, op de bomen en veel boterbloemetjes. Mooie witte bloemetjes in de barsten van de zerken. Helaas moesten we die uit de barsten wegtrekken. Dikke matten van die bloemetjes kunnen de zerken kapot maken. Ook hebben Ronald en Maarten de takjes die groeien onder aan de bomen weggeknipt.Op elke klusmiddag hebben we een gezellige onderbreking met een kopje thee/koffie en wat lekkers zodat mensen elkaar kunnen leren kennen. Voor de nieuwkomers is er ook de gelegenheid een verkorte rondleiding te volgen. Dit wordt zeer gewaardeerd.
De meeste zerken op de Oude Joodse Begraafplaats zijn liggend op de Sefardisch Joodse manier. Slechts een enkele staat. Voorbeeld is het na-oorlogse graf van Jacques Levi Lassen en zijn zuster Pauline. Dit graf is door Hinke en Elwin heel mooi schoon gemaakt.We werkten op het oude gedeelte van de begraafplaats met graven vanaf 1697. We hebben eerst de stenen geborsteld om de takken en eikeltjes weg te halen. Daarna trokken we brandnetels van de stenen af en schraapten met een takje het gras en onkruid uit de vele barsten. Het gras dat daar groeit veroorzaakt veel schade. Cees, Arjan, Vincent en Johan wisten zes dikke stammen van zaailingen die onder de grafstenen groeiden eruit te halen! Eerst werden ze met een schep uitgegraven en als ze dan te groot bleken, werd de wortel in stukken gezaagd voordat hij eruit werd getrokken. Ze waren o zo voorzichtig om de stenen in ieder geval niet te beschadigen.
De groep vrijwilligers was gezellig en enthousiast. Het was leuk om er met een heel gevarieerde groep mensen te werken, allemaal samen voor hetzelfde doel.